Augustus 2018…..ik weet niet wat er aan de hand was maar het ging niet zo lekker.
Het was einde zomer vakantie en ik was een partij moe, echt niet normaal. Ik dacht dat het kwam doordat 6 weken de kids entertainen mij iet wat te veel was geworden en ik vooral behoefte had aan tijd voor mezelf. Maar met dat de kinderen weer naar school gingen en ik die tijd voor mezelf kreeg, werd de vermoeidheid niet minder en voelde ik mij ook eigenlijk niet echt top.
Het was ook een gek soort vermoeidheid. In de ochtend voelde ik mij eigenlijk wel weer goed en dacht ik dat het wel weer ging. Maar tegen het einde van de dag had ik echt geen zin om eten te koken, ondanks dat sleepte ik mijzelf daar doorheen. Tegen de tijd dat de kinderen naar bed moesten was ik helemaal op en lukte het niet om ze naar bed te brengen, dat doen we vaak samen met 3 kinderen is dat wel fijn maar in dit geval deed papa dat alleen.
Na 2 weken bedacht ik me dat het misschien toch wel goed was om even te laten nakijken wat er aan de hand was. Met dat ik dat besluit had genomen om de volgende dag maar even te gaan bellen werd ik die nacht wakker van enorme pijn in mijn borst kas, door mijn ervaring als doktersassistente weet ik wel het eea (hoewel het voor jezelf of je naasten soms nog steeds lastig kan zijn omdat er dan emotie bij komt). Met ademhalen enorm veel pijn ook. Ik dacht jeetje, wat is dit, mijn hart? Een klaplong? Een longembolie? Pffff…..ik kon niet goed en diep inademen en bij een beetje ademen of op die zijde liggen deed het enorm veel pijn.
Ik overzag het niet zo goed, overlegd met Geert en zei als dit zo blijft moet ik wel naar een arts toe. Hij wilde de kinderen wakker maken en mee en dat wilde ik niet, ik wilde alleen gaan en dat vond hij weer niet echt verstandig.
Dus ik besloot flinke pijnstilling in te nemen en het even aan te kijken. Ik heb 2 paracetamol en 2 ibuprofen ingenomen. En na een uur leek het iets te zakken, in ieder geval zo dat ik een beetje kon slapen, dus niks ernstigs om naar de hap te gaan. De volgende ochtend direct een afspraak gemaakt bij de huisarts en die dacht toch wel aan een longontsteking, een longontsteking ??!! Huh, dacht ik, die had ik niet zien aan komen.
Ik was soms aan het einde van de dag misschien heel iets piepende ademhaling (vroeger wel veel bronchitis gehad, maar toen rookte ik ook nog) maar niet benauwd of kortademig. Voelde me wel echt niet goed, alsof ik een soort deprie was. En ik had ook geen koorts. Maar goed voor de zekerheid uitzoeken, dus ik hop naar het ziekenhuis voor bloedprikken en een longfoto.
En de longontsteking werd bevestigd.
Ik kreeg antibiotica. En die avond had ik ineens koorts. Alsof het door de bevestiging zich nu ook op die manier uitte. Uiteindelijk heb ik volgens mij zelfs 2 of 3 kuren gehad. Heel bizar dat deze longontsteking niet goed te behandelen was.
Misschien weet je dat ik geloof dat ziekten ons iets te vertellen hebben, misschien ook niet. Maar dat is echt zo, ook wetenschappelijk onderbouwt.
Ik wist op dat moment in eerste instantie niet goed waar het vandaan kwam. Dat hoort ook bij zo’n proces. Je hebt het nodig blijkbaar om ziek te worden om tot inzichten te komen.
Later, tegen het einde van het ziek zijn, kwam ik er achter (dat wist ik natuurlijk al vanuit mijn opleiding maar zoals ik al zei, als het om jezelf gaat kun je enorme blinde vlekken hebben) dat vanuit de Chinese geneeskunde longen voor verdriet staan. En ik had een jaar hiervoor een ding met mijn moeder gehad wat mij enorm gekwetst had. We hebben hierover gesproken met elkaar maar ik kon niet goed aan haar over brengen wat dat emotioneel met mij gedaan had. Hierdoor had ik het zo ontwikkeld dat ik wel accepteerde dat ik het niet kon overbrengen maar wist er verder geen raad mee, ik kon het niet goed verwerken. Een beetje zo van, ik weet niet goed wat ik er mee kan dus doe ik er maar niets mee, niet heel bewust uiteraard maar ja dat gebeurde wel. Het heeft ook zeker wel een half jaar geduurd voordat ik hier doorheen was.
Zo zie je dat onverwerkte emoties kunnen leiden tot ziekten.
Wanneer er meerdere events in je leven zijn die veel impact op je hebben (gehad) en die emoties ten gevolgen van die events niet goed verwerkt bouwt dat zich op en kan dat leiden tot ernstige (chronische) ziekten.
Onze emoties, overtuigingen en houdingen hebben zo veel meer invloed op ons dan we vaak beseffen. Daarbij komt dat de meeste van ons niet geleerd is om met emoties om te gaan, laat staan hoe ze te verwerken.
Ik voel het als mijn missie om de kennis hierom heen met mensen te delen.
Niet zodat je nooit meer ziek wordt maar zodat je meer bewustzijn creëert rond om je gevoelens, emoties, gedachten en houding. Hoe je hiermee om kunt gaan en hoe je emoties kunt verwerken, hoe je invloed kunt hebben op je gedachten en houding. Hoe je daardoor beter om kunt gaan met de uitdagingen die het leven je geeft.
Op woensdag avond 20 mei om 20.30 uur geef ik een webinar over dit onderwerp. Hierin deel ik met je hoe het proces precies werkt, hoe je meer bewustwording creëert, hoe je emoties kunt verwerken/helen. Welke helingsmethode er zijn, die je zelf kunt toe passen of begeleid. En ik geef een aantal voorbeelden van ziekten en aan welke emoties die gerelateerd zijn.
Interesse? Meld je aan via de volgende link: https://www.liannemeesen.nl/aanmelden-webinar/
Geef een antwoord