De emmer die de druppel deed overlopen.

Laatst was het weer zo ver. Het was maandag avond en ik was druk bezig. Het was zo’n dag dat ik eigenlijk te veel wilde doen, je kent het wel.

Natuurlijk kwamen er ook nog eens dingen tussen door waardoor het ook zeker is niet ging lukken. Geert kwam thuis uit zijn werk, ik was in de keuken bezig met eten koken en met de was. Ik had net de vuilnisemmer geleegd en die kon ook wel een sopje gebruiken. Dus daar had ik een sopje in gemaakt zodat ie lekker kon weken. Het eten was klaar en Geert kwam thuis dus ik dacht we gaan eerst lekker eten en dan doe ik straks die emmer wel even verder.

Mannen…..

Nou is mijn lieftallige echtgenoot heel erg opruimerig, wat op zich een heel goed ding is maar een klein irritatie puntje is toch wel dat hij precies dat opruimt waar ik net mee bezig ben. Zo ook dus de vuilnisemmer.

Na het eten ga ik verder aan de boel wat er allemaal gedaan moet worden. En kom ik erachter dat de vuilnisemmer terug op zijn plek zit….met sop en al en een vuilniszak erin.

Ik was woest!

Dat was het moment dat ik ontplofte. En natuurlijk gaat het niet alleen over die vuilnisbak. Dat gaat het nooit he, als je ontploft over iets kleins dan is er iets anders aan de hand. Ik was wel echt onredelijk uit mijn plaat gegaan. En wat bleek de volgende dag, ik moest ongesteld worden en ik ging de volgende dag bij de oudste kijken op zijn nieuwe school bij zijn vader. Dat was natuurlijk ook een stukje verleden waar ik niet graag naar toe wilde gaan, niet zo fijn uit elkaar gegaan met mijn ex, de vader van mijn oudste. Terug naar de plek waar wij hadden gewoond. Ook een stukje verwerking wat achteraf heel goed was maar op dat moment zag ik daar zo tegen op. Zo enorm. Nog wat uitdagingen met de andere 2 kindjes dus dan alles bij elkaar maakt dan dat je niet zo gezellig meer bent. Dat was de druppel die de emmer deed overlopen of in dit geval de emmer die de druppel deed overlopen.

We doen het allemaal zelf.

Het punt wat ik er mee wil maken is dat je het zelf doet allemaal. Het leven heeft nu eenmaal uitdagingen, die zijn er, hoe je daar mee omgaat kun je wel veranderen. Op dit moment was ik er zelf ook totaal niet op voor bereid en had ik er ook totaal geen rekening mee gehouden, was ik ook totaal niet bezig met mijn gevoelens. En geen rekening gehouden met dat ik ongesteld moest worden, niet een beetje liever voor mezelf geweest. Nou ja dan gebeuren die dingen en dat is ook helemaal niet erg. Het is geen ramp verder. Het is alleen voor je zelf en voor de mensen om je heen vervelend. Maar goed. Ik heb die zelfde avond nadat geert terug kwam van het sporten uiteraard mijn excuses aangeboden, zo van: ja sorry, dit was gewoon onredelijk van mij om zo te keer te gaan. En ik ben er nu eigenlijk pas achter wat er allemaal onder zit waarom ik zo heb gereageerd. Dan is dat ook weer goed, dan heb je het weer uitgesproken met elkaar en dan ben je weer lief voor jezelf en voor de ander. Het belangrijkste is om naar je gevoel te luisteren. En op het moment dat je dat een keer niet hebt gedaan is dat niet erg maar wel goed om dat dan alsnog te doen en er op terug te komen.

Herken jij dit soort situaties? Zou jij meer grip willen op je gedachten en emoties? Dat kan! Ik heb een heel tof cadeautje voor jou gemaakt! Check hem hier!

Tot een volgende blog!

Veel liefs Lianne